O Dniu Ziemi usłyszałem chyba pod koniec lat 80. XX wieku. Nieco później przyjechał do mnie na roczny staż wolontariusz z Korpusu Pokoju. Był więc dodatkowy aspekt świętowania tego dnia. Świętować najlepiej z kimś. Dlatego wielokrotnie organizowałem różnorodne akcje ze studentami, szkołami czy organizacjami prośrodowiskowmymi by popularyzować ideę Dnia Ziemi i by coś konkretnie zrobić. Miło wspominam wspólne działania z redaktorem Wacławem Radziwinowiczem z Gazety Wyborczej. Wtedy powstawało Regionalne Centrum Edukacji Ekologicznej. Piękne czasy i miłe wspomnienia.
Dzień Ziemi, zainicjowany w latach 70. XX w USA jako inicjatywa obywatelska, społeczna, obchodzony jest 22 kwietnia. Każdy z nas jest mieszkańcem planety Ziemia i dlatego każdy z nas powinien czuć się odpowiedzialny za jej stan (w konsekwencji za jakość naszego życia). Nasze życie jest od biosfery uzależnione. Z tego powodu musimy o nią dbać, nie tylko 22 kwietnia, ale w każdy dzień. Święto jest jednak po to, by przypominać. W tym przypadku o Ziemi, o biosferze. Ludzkość nie ma Ziemi rezerwowej, zapasowej…
A jak w tym roku? W tym roku Dzień Ziemi spędzę w pociągu (transport publiczny) i w Elblągu, gdzie wybieram się z wykładem o bioróżnorodności. Przedstawię go nauczycielom i licealistom. Skosztuję także placków z pokrzywą (będzie to dzieło uczniowskie). Dlaczego różnorodność biologiczna? Bo cały czas trwa międzynarodowa Dekada Bioróżnorodności, ogłoszona przez ONZ (2011-2020). A gdyby ktoś chciał, to może świętować międzynarodowy Dzień Bioróżnorodności, który przypadnie 22 maja.
Można świętować grupowo, masowo, ale można i indywidualnie. Na 8. marca kupujemy paniom kwiatek. Na Dzień Ziemi możemy zrobić coś małego, konkretnego, indywidualnego. Zrezygnować z jazdy samochodem, przejść się pieszo do parku lub nad rzekę by cieszyć się przyroda (póki jeszcze jest). I tysiąc innych, dobrych dla Ziemi rzeczy. Tym samy dobrych dla nas, ludzi.
A jak TY uczcisz Dzień Ziemi?
Stare Profesorskie Gadanie 